Dinsdag, 5 Oktober 2021

Wat zou je doen….

Soms is er ineens zo’n vraag die je een hele tijd bezig houdt, voor mij was het de vraag:
‘Wat zou je doen als je nog maar één uur per dag mocht werken?’

Zou je dan nog doen wat je nu doet? Of zou je iets heel anders gaan doen en dus anders je tijd besteden?
De antwoorden van de mensen om mij heen waren vaak verrassend.
Mijn man zei: ‘Ik zou dan muziek maken!’
Hij doet nu niets met muziek maar dit spontane antwoord gaf wel duidelijk aan dat dit een grote passie is.
Hij gaat starten met gitaarles en wie weet heeft hij straks een nieuwe carrière als ‘drummer in de band’ 🙂

Iets waar ik zelf echt heel blij van word, is het maken van content, schrijven en creatief zijn.
De cursussen maken, meditaties schrijven, blogs en nieuwe ideeën en nieuwe werkboeken……

Rust vinden

In alle drukte van de dagelijkse dingen komt het er vaak niet van. Mijn audioman, vertelde me laatst dat hij in navolging van Bill Gates, een paar keer per jaar een week er tussen uit gaat met alleen een notitieboekje en een pen, en een paar goede boeken, om zo weer tot zichzelf te komen, nieuwe ideeën op te doen en rust te vinden.

Dat lijkt mij ook heerlijk daar ga ik dus meer tijd voor vrij maken en van hieruit betere keuzes maken van hoe ik mijn tijd besteed.

Wat zou jij doen als je nog maar één uur per dag mocht werken? Hoe zou jij je tijd besteden?

Wat zou je doen? Zou je andere dingen doen dan je nu doet? Of ben je tevreden met wat je doet? Hoe dan ook, tot die tijd, moeten we het doen met volle (werk)dagen, verschillende verantwoordelijkheden en drukte om ons heen.
Zo mindful mogelijk leven, bewust zijn van de wereld om ons heen en daar zo goed mogelijk op in spelen.
Bewust zijn van je grenzen en je automatische patronen om zo keuzes te kunnen maken waardoor je gelukkiger kan zijn, meer vrijheid kan ervaren en meer kan genieten.

Vind je het leuk om hier eens over te sparren met mij? Boek dan gerust een individueel gesprek in. Het kan een helderheid en richting geven om hier wat tijd aan te geven.

Photo credit: Prisca Visser