Donderdag, 5 Augustus 2021
“Mediteren doe je niet om jezelf beter te maken, om jezelf te helen, om jezelf te verbeteren, om jezelf te verlossen; doe het liever als een daad van liefde, van diepe warme vriendschap met jezelf. Op deze manier is er geen behoefte meer aan de subtiele agressie van zelfverbetering, aan de eindeloze schuld van niet genoeg doen. Het biedt de mogelijkheid om een einde te maken aan het onophoudelijk je best doen wat zorgt voor de grote verwarring in het leven van zoveel mensen. In plaats daarvan is er nu meditatie als een daad van liefde. Hoe eindeloos heerlijk en bemoedigend.”
Bob Sharples, from Meditation: Calming the Mind
Deze mooie tekst hoorde ik onlangs en ik realiseerde me hoe waar het is en dat ik hier niet genoeg bij stil sta. Zowel voor mezelf als voor deelnemers. Ik denk dat iedereen het ‘je best doen’ wel kent. Met mediteren, werken, opvoeden, liefhebben, ontspannen en plezier maken. We willen het graag goed doen en dat geeft verkramping, spanning en stress.
Mensen met een burn-out zeggen vaak: “Ik heb zo mijn best gedaan”. Ik wil iedereen, mezelf incluis, oproepen om wat minder ons best te doen! Om wat meer te ontspannen in wat we doen. Mediteren kan een eerste mooie oefening zijn om minder ons best te doen. Een veilige oefengrond, want je kan er niets fout aan doen en er zal niemand gekwetst worden. Mediteren is altijd een spiegel voor het echte leven. Kijk maar eens of je in je meditatie wat meer vriendelijkheid voor jezelf en je ervaring kan brengen.
Mediteren als een daad van liefde, niet om jezelf te verbeteren of te streven naar van alles maar juist om te omarmen wat er allemaal is en jezelf de liefde geven die je nodig hebt.