Zondag, 17 Januari 2021
‘Er bestaat geen moeilijker kunst dan waarlijk uitgebalanceerd niets doen.’ Simon Carmiggelt
Aan de muur bij mijn bureau hangen 2 kleine collages en allebei gaan ze over ‘niets doen’. Op allebei staat een foto van een bed en uitzicht op de natuur. En op eentje staat deze quote van Simon Carmiggelt. Deze collages heb ik een paar jaar geleden gemaakt, de behoefte was er toen al en nog steeds zijn ze toepasselijk.
Hoe komt het toch dat het zo lastig is. Om gewoon te zijn, in het moment te zijn en even niets te hoeven doen. Hoe snel komt mijn kritische stem naar boven die zegt “Kom ga maar wat doen, er ligt nog van alles en doen geeft je een goed gevoel.” Deels is dat ook zo, heerlijk om wat gedaan te hebben op een dag, om dingen van de to-do lijst af te vinken.
Eigenlijk zou ik ook ‘niets doen’ op mijn to-do lijst moeten zetten. Het me zelf te gunnen om even alleen maar te zijn. Beetje te zitten, uit het raam te kijken en te mijmeren….want ik weet dat juist deze momenten ook weer zorgen voor creatieve invallen en oplossingen voor alledaagse problemen.
En toch word ik steeds ingehaald door de ‘doe-modus’ of nog erger de ‘lamlendige scroll modus’….Ooit las ik ergens dat je kan meten hoe stressvol iemand is aan de hand van hoe lang iemand gewoon kan zitten. Ik ga vandaag eens kijken of ik die test kan doorstaan. Maar hoe lang moet je dan ‘niets doen’? Ik ga het rustig opbouwen; eerst eens 5 minuten alleen maar naar buiten kijken. We hebben een vogelhuisje hangen met vogelpindakaas er in dus dat is een mooi focuspunt.
Doe je mee?
Foto Callum Shaw